Mauro Cantoro

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 19:00, 19 lip 2011

Roberto Mauro Cantoro

Informacje o zawodniku
kraj	Argentyna Ponadto posiada obywatelstwo włoskie i polskie.
pseudonim	El Toro, Maurycy
urodzony	01.09.1976, Ramos Mejia
wzost/waga	179/78
pozycja	pomocnik
reprezentacja	Argentyna U-17
sukcesy	Mistrz Peru 1998, 1999 Mistrz Polski 2003, 2004, 2005, 2008, 2009 Puchar Polski 2002, 2003
Kariera klubowa
Sezon	Drużyna	Mecze	Gole
1993/94	Vélez Sársfield	1	0
1994/95	Vélez Sársfield	0	0
1995/96	Vélez Sársfield	0	0
1996/97	Vélez Sársfield	5	0
1996/97	Atlético de Rafaela		6
1997/98	Vélez Sársfield	0	0
1998	Club Universitario de Deportes	30	13
1998/99	Vélez Sársfield	2	0
1999	Club Universitario de Deportes	20	9
2000	Club Blooming	7	2
2000/01	Atlético de Rafaela		3
2000/01	Ascoli Calcio	9	2
2001/02	Wisła Kraków	11(20)	3(7)
2002/03	Wisła Kraków	20(30)	0(2)
2003/04	Wisła Kraków	15(17)	3
2004/05	Wisła Kraków	21(38)	1(3)
2005/06	Wisła Kraków	19(25)	0
2006/07	Wisła Kraków	16(30)	1(4)
2007/08	Wisła Kraków	28(40)	1(2)
2008/09	Wisła Kraków	20(31)	1(2)
2009/10	Wisła Kraków	14(17)	0
2009/10	Odra Wodzisław Śląski	12	0
2010/11	Juventud Antoniana
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Pięciokrotny mistrz Polski rozegrał 248 spotkań w barwach krakowskiego klubu. 164 razy walczył na polskich boiskach ligowych, 35 razy mierzył się w pojedynkach o Puchar Polski, 21 razy w Pucharze Ligi, raz w starciu o Superpuchar, 27-krotnie reprezentował Białą Gwiazdę na arenie międzynarodowej, gdzie spotkał się m.in. z Barceloną, Realem Madryt, Panathinaikosem, Lazio, Parmą, Tottenhamem, Blackburn Rovers czy AS Nancy.

198-krotnie wybiegał w podstawowym składzie drużyny z Reymonta 22, 148 z tych meczów dogrywał do ostatniego gwizdka. Łącznie na boisku spędził ponad 18 tysięcy minut, podczas których zdobył 23 bramki.

wislakrakow.com, (nikol)

Wiślackie biografie: Mauro Cantoro

Piłkarski Oskar 2004: Najlepszy pomocnik ligi

Za: http://www.wislakrakow.com

Roberto Mauro Cantoro, zwany „El Toro” („Byk”), urodzony 1. września 1976 roku w Ramos Mejìa. Jest wychowankiem argentyńskiego Vélez Sársfield. Z Vélez był wypożyczany do peruwiańskiego Universitario de Deportes, z którym dwa razy zdobył mistrzostwo Peru. Następnie był zawodnikiem argentyńskiego Atlético de Rafaela i włoskiego Ascoli Calcio. Od października 2001 roku do grudnia 2009 roku występował w Wiśle, z którą pięć razy został mistrzem Polski oraz dwa razy zdobył puchar kraju.

Cantoro ma za sobą występy w reprezentacji Argentyny do lat 17. W 1993 roku wystąpił w jej barwach na Mistrzostwach Ameryki Południowej U-17 w Kolumbii oraz na Mistrzostwach Świata U-17 w Japonii.

Cantoro przybył do Krakowa w październiku 2001 roku. Początkowo grał jako napastnik, potem pomocnik. Po zakończeniu sezonu, po którym Mauro został wystawiony na listę transferową (chętnych nie było), pisaliśmy: „Do drużyny wdarł się przebojem, strzelając bramki jak na zawołanie. Po raz pierwszy trafił już w debiucie na stadionie lubińskiego Zagłębia. W ciągu kolejnych trzech meczów, strzelił cztery bramki! Taki start musiał wywrzeć wrażenie. Jeszcze w kwietniu 2002 roku w meczach pucharowych strzelił dwa gole i... na dobre trafił na ławkę rezerwowych. Od początku nie należał do pupili Henryka Kasperczaka. Nie pasował także do jego koncepcji gry, w której preferuje się ataki skrzydłami.” Kasperczak zwaracał też uwagę na "zbyt małe zaangażowanie w grę Argentyńczyka". Pogląd trenera najwyraźniej podzielali kibice - Mauro został m.in. wybrany Rozczarowaniem Jesieni 2002.

Co ciekawe, podobne problemy Mauro miewał także za kadencji innych trenerów, szczególnie mało grywał w drużynie Dana Petrescu. Rumuńskiego szkoleniowca irytowało spowalnianie akcji przez Argentyńczyka, słynne „kręcenie kółeczek” oraz … nieodpowiednie podejście do wykonywanych obowiązków.

Inna sprawa, że w tamtym okresie Mauro był daleki od dobrej formy, choć deklarował, że postawą na treningach zamierza wywalczyć sobie stale miejsce w drużynie. Jednocześnie dawał wyraz frustracji agresywnym zachowaniem – przykładowo pod koniec lipca 2006 roku podczas sparingu z KSZO Ostrowiec, bezceremonialnie kopnął jednego z rywali w … tylną część ciała. W obronie krewkiego Argentyńczyka stanęli wówczas dziennikarze „Gazety Krakowskiej”, tłumacząc jego niecodzienne zachowanie w następujący sposób: „Mauro nie należy do faworytów rumuńskiego szkoleniowca. Ten zaś wiele już razy wręcz upokorzył pomocnika. Owszem, Dan Petrescu nie musi lubić czy cenić Mauro Cantoro. Ale stać chyba rumuńskiego szkoleniowca na odrobinę więcej szacunku dla tego zawodnika”.

Problem rozwiązał się sam – po nieudanym meczu z Iraklisem u siebie 14. września 2006 roku Dan Petrescu stracił posadę i wkrótce opuścił Polskę. Jego miejsce zajął Dragomir Okuka, który od razu postawił na Mauro. „El Toro” odwdzięczył się za zaufanie niemal natychmiast, strzelając zwycięskiego gola w rewanżowym, wyjazdowym meczu z Iraklisem Saloniki w eliminacjach Pucharu UEFA (28. września 2006).

Dobre mecze w wykonaniu Mauro były jednak w tamtym okresie rzadkością. Po nieudanej rundzie wiosennej Mauro Cantoro (wraz z Tomaszem Dawidowskim) został zaproszony 8. czerwca 2007 roku na poważną rozmowę z prezesem Mariuszem Helerem oraz dyrektorem sportowym Wisły, Jackiem Bednarzem. - Piłkarze ci pobierają duże pieniądze, a nie pokazują nic na boisku, musimy coś z tym zrobić - powiedział wtedy Mariusz Heler. - Chyba nikomu nie podobają się ostatnie występy Cantoro czy Dawidowskiego - dodał Jacek Bednarz. Szefowie Wisły uznali, że najlepszym rozwiązaniem byłaby sprzedaż zawodników, ewentualnie renegocjowanie warunków umowy z Mauro Cantoro, który grał w tamtym sezonie poniżej oczekiwań. Spotkanie odbyło się dzień po przegranym meczu PE z GKS Bełchatów, w którym Mauro Cantoro odnotował zaledwie trzyminutowy występ, który zakończył wizytą w szpitalu i założeniem sześciu szwów nad wargą. Argentyńczyk odrzucił ofertę nowego zapisu w kontrakcie. Transfer do innego polskiego klubu (a tylko te wyrażały zainteresowanie nim w tym okresie) nie wchodził zaś w grę z powodu wysokich oczekiwań finansowych zawodnika, jednego z najlepiej zarabiających w polskiej ekstraklasie.

Sprawa upadła wraz ze zmianą prezesa i trenera. Przyjście trenera Skorży odmieniło "Maurycego". - Że gram jak za najlepszych czasów? Nie, to jeszcze nie to. Ale jestem na dobrej drodze. Przy trenerze Skorży odżyłem. Odzyskałem zaufanie kolegów, znów czuję się pewnie - przyznał Argentyńczyk w sierpniu 2007, irytując się opinią, że nie odszedł z Wisły, bo żal mu było rezygnować z wysokiego kontraktu. - Mam żonę i dzieci, więc pieniądze są dla mnie ważne. Pracuję, aby utrzymać rodzinę, to chyba nic złego? - pytał.

Przy okazji warto wspomnieć, że Mauro przez cały czas pobytu w Wiśle bywał bohaterem spekulacji transferowych. Wiele pisano o zainteresowaniu nim ze strony zagranicznych klubów, takich jak szwajcarski FC Basel, włoska Genoa (gdzie przebywał na testach) czy turecki Galatasaray. Media spekulowały też – w różnych okresach pobytu Cantoro w Wiśle – o zainteresowaniu Górnika Zabrze, Zagłębia Lubin, a nawet warszawskiej Legii. Zdecydował się jednak pozostać w Krakowie. Podpisał nowy kontrakt z Wisłą obowiązujący do 2009 roku. „Wisła jest najlepszym zespołem w Polsce, a ja zawsze wierzyłem, że jestem na tyle dobry, żeby w niej grać. To po co miałem zmieniać klub na gorszy?! Ci, którzy mówią o mnie niepochlebne rzeczy, źle życzą Wiśle. A ja za ten klub dałbym się pokroić. Wiecie ile razy grałem dla Wisły z bolącym kolanem, stłuczoną kostką i innymi urazami?” - mówił.

Mauro nigdy nie był ulubieńcem sędziów – za grę na pograniczu faulu, często niestety zbyt brutalną, stał się kolekcjonerem kartek. Pracował też na opinię symulanta – przynajmniej w odczuciu sędziów czy innych piłkarzy. „Cantoro wił się w tamtej sytuacji jak wąż - co najmniej jakby miał nogę złamaną w czterech miejscach! Ten zawodnik robi tak od lat i jest nietykalny. Na Zachodzie nie zostawiliby na nim suchej nitki, a u nas jest grupa piłkarzy z zagranicy, którzy są nietykalni. Nie pozwalajmy na to!” – apelował w prasie w lecie 2007 roku Tomasz Hajto. Słowa znanego z brutalnej gry i pokaźnej kolekcji kartek obrońcy Górnika Zabrze przyjęto jednak z przymrużeniem oka.

Mauro Cantoro.

Mauro bardzo dobrze przyswoił sobie nasz język. Nauczył się go bez korepetycji czy kursów. - Sam nauczyłem się go przy pomocy kolegów z drużyny. Ten język nie jest jednak łatwy - tłumaczył. Od 2007 roku zaczął systematycznie udzielać wywiadów w języku polskim. Bez tłumacza obył się nawet w programie Canal+ „Jeden na jednego”. Świetnie wypadł również podczas nagrywania przez piłkarzy Hymnu Wisły Kraków, „Jak długo na Wawelu”. To on zaśpiewał początkowe słowa.

Mauro był gotowy zagrać w Reprezentacji Polski (za czasów Pawła Janasa), między innymi dlatego w 2005 roku wystąpił o nadanie mu polskiego obywatelstwa (ma też paszport włoski). Sprzyjały temu polskie korzenie Argentyńczyka. Dziadek jego matki - Bazyli Wolczak - urodził się w 1901 roku w Galicji, skąd w 1915 roku wyemigrował do Argentyny; tam urodziła się babcia piłkarza, Rosa, która poślubiła włoskiego emigranta (stąd włoski paszport Mauro).

Prezydent Polski Lech Kaczyński nadał Mauro obywatelstwo Polski postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2008 r. (Pięć dni wcześniej otrzymał je też Roger Guerreiro.). Procedury nie przyspieszano, gdyż wkrótce po złożeniu papierów okazało się, że wcześniejsze występy w argentyńskiej kadrze U-17 uniemożliwiły Mauro reprezentowanie nowej ojczyzny.

"W piątek (16 maja) Jerzy Miller, Wojewoda Małopolski wręczył Roberto Mauro Cantoro akt nadania polskiego obywatelstwa. Uroczystość odbyła się w Małopolskim Urzędzie Wojewódzkim w Krakowie. Podczas uroczystego spotkania, Jerzy Miller powiedział, że cieszy się, że Polska stała się Ojczyzną sportowca. Wojewoda zwrócił również uwagę na fakt, że w żyłach Cantoro płynie polska krew. „Czuję się jak Polak, a w Krakowie czuję się jak w domu” - mówił Cantoro.[malopolska.uw.gov.pl]

El Toro często podkreślał, że czuł się mocno związany z Polską. - Mam dom w okolicach Krakowa, synowie chodzą do szkoły. Mauro, jak i Tiago po polsku mówią perfekcyjnie. Do tego stopnia, że musiałem im załatwić korepetycje z hiszpańskiego, żeby ojczystego języka nie zapomnieli. Kiedy przyjeżdża rodzina z Argentyny, chętnie pokazuję im Kraków i okolice. Prowadzę na Rynek i Wawel, ale najbardziej lubię Wieliczkę. Kopalnia soli to jest to! – opowiadał Super Expressowi. - Nawet jeśli zdecyduję się po zakończeniu kariery wyjechać do Argentyny, będę chciał tu wracać. Ja i moja rodzina spędziliśmy tu dużą część naszego życia. Dotyczy to zwłaszcza moich synów. Czuję więc specjalną więź z tym krajem.

Starszy syn Cantoro, Tiago, w 2006 roku ślubował wierność „Białej Gwieździe”. Obaj synowie paradujący w koszulkach Wisły są bardzo często widziani na obiektach przy Reymonta.

Cantoro świętował z „Białą Gwiazdą” wiele sukcesów - mistrzostwo Polski 2003, 2004 i 2005, 2008, 2009 oraz Puchar Polski w 2002 i 2003. Mimo przejściowych problemów, o których wyżej, na stałe wpisał się w wiślacki i polski krajobraz sportowy. Jego umiejętności, serce do gry i zaangażowanie docenili nie tylko kibice i dziennikarze, ale również koledzy z ligowych boisk, dzięki którym został nagrodzony Piłkarskim Oscarem dla najlepszego pomocnika w prestiżowym plebiscycie Canal Plus (innym razem wyprzedził go tylko Radosław Sobolewski). Wielokrotnie był wybierany do "11" kolejki. 19. października 2006 roku został uznany przez portal Europejskiej Unii Piłkarskiej (UEFA) najlepszym zawodnikiem spotkania z Blackburn Rovers w fazie grupowej Pucharu UEFA.

Jesienią 2009 roku władze Wisły zdecydowały, że wygasająca w grudniu umowa z Cantoro nie zostanie przedłużona.

18 stycznia 2010 roku Mauro podpisał półroczny kontrakt z Odrą Wodzisław. W kontrakcie zawarto opcję przedłużenia umowy o rok.

Mauro jest piłkarzem, który najwięcej razy zagrał w krakowskich meczach derbowych. Jest też jedynym zawodnikiem Wisły, który niemal zawsze gra w koszulce z długimi rękawami. Niezależnie od pogody, podwija je wysoko ponad łokcie. Przeważnie też opuszcza getry odsłaniając ochraniacze.

wislakrakow.com
(dorotja)

Kariera przed przyjściem do Wisły

Cantoro świętuje zdobycie tytułu z Universitario

Mauro Cantoro jest wychowankiem klubu Vélez Sársfield. W argentyńskiej Primera A zadebiutował 24 kwietnia 1994 roku w spotkaniu z River Plate. Sezon 1996/1997 Cantoro rozpoczął w składzie Vélez Sársfield, występując w pięciu meczach turnieju Apertura ligi argentyńskiej.

Na drugą część sezonu 1996/1997 został wypożyczony do występującego w niższej lidze Nacional B klubu Atlético de Rafaela. Grał tam w rozgrywkach grupy mistrzowskiej argentyńskiej drugiej ligi. W ligowym debiucie w barwach Atlético, w meczu przeciwko All Boys Buenos Aires strzelił bramkę. W sumie, w turnieju Clausura 1997 zdobył sześć goli dla Atlético. W meczu z Central Córdoba strzelił dwie bramki. Zdobył również po bramce w meczach z Morón, Los Andes oraz ponownie z All Boys Buenos Aires.

W lipcu 1997 roku powrócił do zespołu Vélez Sársfield. Nie grał jednak w turnieju Apertura 1997 w pierwszym zespole Vélezu, występował w zespole rezerwowym.

W 1998 roku Cantoro trafił do peruwiańskiego klubu Universitario de Deportes, do którego ściągnął go trener Osvaldo Piazza, który w latach 1994-1997 był szkoleniowcem Vélezu Sarsfield. Miał tam grać na zasadzie wypożyczenia do czerwca 1998 roku. W swoim ligowym debiucie w barwach Universitario, w meczu pierwszej kolejki turnieju Apertura 1998 ligi peruwiańskiej z Melgar strzelił dwa gole. Argentyczńczyk tak dobrze radził sobie w klubie z Limy, że działacze Universitario już w marcu złożyli wniosek o przedłużenie wypożyczenia Cantoro do grudnia 1998 roku. Cantoro wygrał razem z Universitario turniej Apertura sezonu 1998 ligi peruwiańskiej. Argentyńczyk strzelił 11 bramek dla Universitario w tym turnieju. Przez peruwiańskich dziennikarzy wybrany został najlepszym obcokrajowcem turnieju.

Po zakończeniu turnieju wrócił do Vélezu Sarsfield, gdzie zagrał w jednym meczu turnieju Apertura 1998 ligi argentyńskiej. Został jednak powtórnie wypożyczony do Universitario de Deportes, gdzie dokończył sezon 1998. We wrześniu i październiku występował z Universitario na turnieju Copa Merconorte, w którym zdobył trzy bramki w sześciu meczach. Turniej Clausura sezonu 1998 ligi peruwiańskiej wygrał zespół Sporting Cristal. W dwumeczu o mistrzostwo Peru lepsze było Universitario i to ono zdobyło tytuł. Cantoro w turnieju Clausura strzelił 2 gole. W sumie, w sezonie 1998 zdobył dla swojego zespołu 13 bramek.

W 1999 roku Cantoro powrócił do Vélezu Sársfield i wystąpił w jego barwach w jednym meczu turnieju Clausura sezonu 1998-1999 ligi argentyńskiej.

W lipcu 1999 roku Cantoro został po raz kolejny wypożyczony do peruwiańskiego Universitario, na okres pół roku. W sezonie 1999 zajął ze swoją drużyną drugie miejsce w turnieju Clausura. Cantoro zdobył 9 bramek dla klubu z Limy, w turnieju Clausura. Finałowy dwumecz z zespołem Alianza Lima wygrało Universitario, dzięki czemu Cantoro został po raz drugi z rzędu mistrzem Peru. W turnieju Copa Merconorte 1999 Cantoro zdobył jedną bramkę, w czterech meczach.

Po okresie gry w Peru Mauro Cantoro przeniósł się do Boliwii, do drużyny Blooming. W turnieju Apertura sezonu 2000 zdobył dla swojej drużyny dwie bramki. Z drużyną Blooming występował również w rozgrywkach Copa Libertadores, gdzie zagrał w sześciu meczach fazy grupowej. Drużyna Blooming zajęła trzecie miejsce w swojej grupie i odpadła z dalszej części rozgrywek Copa Libertadores.

W czerwcu 2000 roku wygasł kontrakt Cantoro z klubem Vélez Sársfield. Zawodnik postanowił przenieść się do argentyńskiego klubu Atlético de Rafaela, w którym już wcześniej występował. W pierwszym meczu ligowym w barwach nowej drużyny z Olimpo Bahía Blanca zdobył bramkę doprowadzając do wyniku 1:1. W sumie, barwach Atlético strzelił trzy bramki w lidze Nacional B.

W 2001 roku Mauro Cantoro przeszedł do włoskiego klubu Ascoli Calcio. W Serie C1 zdobył dwie bramki w dziewięciu meczach

Mauro w akcji na boisku i poza nim

Cały Mauro

Nagranie hymnu

Wywiad z Mauro

Mauro - kompilacja

Gol Mauro w meczu w Salonikach

Gol w meczu z Ruchem

Gol w meczu z Widzewem

Gol w meczu z Arką

Gol w meczu z Beitarem

Kartka w meczu z Pogonią

Cantoro: Za ten klub dałbym się pokroić

Mauro Cantoro kryzys formy wydaje się mieć za sobą i ku radości kibiców znów należy do wyróżniających się zawodników Wisły.

- Że gram jak za najlepszych czasów? Nie, to jeszcze nie to. Ale jestem na dobrej drodze. Przy trenerze Skorży odżyłem. Odzyskałem zaufanie kolegów, znów czuję się pewnie - przyznaje Argentyńczyk, który irytuje się opiniami, że nie odszedł z Wisły, bo żal mu było rezygnować z wysokiego kontraktu.

- Mam żonę i dzieci, więc pieniądze są dla mnie ważne. Pracuję, aby utrzymać rodzinę, to chyba nic złego? Poza tym Wisła jest najlepszym zespołem w Polsce, a ja zawsze wierzyłem, że jestem na tyle dobry, żeby w niej grać. To po co miałem zmieniać klub na gorszy?! Ci, którzy mówią o mnie niepochlebne rzeczy, źle życzą Wiśle. A ja za ten klub dałbym się pokroić. - wyznaje. - Wiecie ile razy grałem dla Wisły z bolącym kolanem, stłuczoną kostką i innymi urazami?

Cantoro unika porównań Wisły Skorży z Wisłą Kasperczaka, ale też nie neguje podobieństw. - Widać, że znów uwierzyliśmy w siebie. Jest w zespole pozytywny duch, wróciła świeżość i przekonanie, że razem możemy zdziałać coś dobrego - mówi.

Swego czasu Mauro starał się o polskie obywatelstwo. - Kiedy FIFA poinformowała, że nie będę mógł grać dla waszego kraju, to zainteresowane strony straciły zapał. - przyznaje, ale i tak w Polsce czuje się jak u siebie. - Mam dom w okolicach Krakowa, synowie chodzą do szkoły. Mauro, jak i Tiago po polsku mówią perfekcyjnie. Do tego stopnia, że musiałem im załatwić korepetycje z hiszpańskiego, żeby ojczystego języka nie zapomnieli - śmieje się Mauro, który Kraków i Małopolskę poznał na tyle dobrze, by służyć za przewodnika: - Kiedy przyjeżdża rodzina z Argentyny, chętnie pokazuję im Kraków i okolice. Prowadzę na Rynek i Wawel, ale najbardziej lubię Wieliczkę. Kopalnia soli to jest to!

Więcej w "Super Expressie"

wislakrakow.com
(dorotja)

Wisła pożegnała Mauro Cantoro (foto)

Prezes Wilczek, żegna Mauro.

Wisła Kraków oficjalnie pożegnała Mauro Cantoro, któremu z końcem roku upływa kontrakt z klubem. Zawodnikowi w imieniu wszystkich pracowników Wisły podziękował prezes Marek Wilczek. Cantoro spędził pod Wawelem osiem ostatnich lat, ale jak mówi, nie chce żegnać się definitywnie. - Być może jeszcze kiedyś wrócę. Na trybunach stadionu przy Reymonta usiądę na pewno nie raz - zadeklarował.

- Niedawno witaliśmy Clebera, ale jak to w życiu bywa przychodzi i czas na pożegnania. Mauro zrobił dla naszego klubu bardzo wiele - powiedział na wstępie prezes Wisły Kraków. - Mauro, chciałbym podziękować ci za profesjonalne podejście, którego wyraz dałeś w trzech ostatnich meczach, z kapitańską opaską prowadząc drużynę do zwycięstw - zwrócił się do zawodnika. Wilczek podziękował również za rolę jaką Mauro pełnił w szatni i zadeklarował, że po zakończeniu jego piłkarskiej kariery drzwi do Wisły będą dla niego otwarte.

- Zawsze możesz do nas wrócić, a być może nawiążemy współpracę - powiedział prezes klubu. - To dla mnie zaszczyt, że klub składa mi taką ofertę. Zobaczymy, jak ułoży się moja przyszłość i gdzie będę teraz grał - odparł Argentyńczyk, który za pośrednictwem mediów raz jeszcze podziękował kolegom z zespołu, trenerom i właścicielowi klubu, Bogusławowi Cupiałowi.

Mauro przyjeżdżając do Polski nie mógł spodziewać się, że zostanie tu przez tak wiele lat. Dziś jego podobizna - Cantoro walczący z Xavim z Barcelony - zawiśnie w siedzibie klubu zaraz obok pamiątkowego zdjęcia innej legendy, Marcina Baszczyńskiego. Jak dalej potoczy się jego kariera? - Na pewno rok, półtora jeszcze w piłkę pogram. Pojawiają się zapytania, ale nie mogę mówić póki co o konkretach. Na razie wybieram się na wakacje do Argentyny - poinformował Cantoro, który nie chciał szczegółowo opowiadać o swoich planach na przyszłość.

Pamiątkowe zdjęcie, podpisane przez Cantoro. Fotografia zawiśnie w honorowym miejscu, obok innych zdjęć, wielkich wiślaków.

Mauro przyznał, że z perspektywy czasu najbardziej żałuje braku możliwości gry w Lidze Mistrzów, co jest nie tylko jego osobistą największą porażką, ale i całej drużyny. - Miłych chwil było jednak bardzo wiele. Zawsze starałem się robić wszystko, bo nikt nie mógł powiedzieć, że się nie starałem. Meczów z Legią czy Cracovią na pewno długo nie zapomnę - powiedział na zakończenie.

Mauro żegna się z Wisłą (foto) >>

wislakrakow.com
(PM)

Za: http://www.wislakrakow.com

Historia występów w barwach Wisły Kraków

Podział na sezony:

Sezon	Rozgrywki	M	0-90
2001/2002	Ekstraklasa	11	1	7	3	3	1
2001/2002	Puchar Ligi	5	1	2	2	1
2001/2002	Puchar Polski	4	3	1		3	1
2002/2003	Ekstraklasa	20	13	1	6		2
2002/2003	Puchar Polski	6	5	1		2
2002/2003	Puchar UEFA	4	1	2	1		1
2003/2004	Ekstraklasa	15	13	1	1	3	6
2003/2004	Puchar UEFA	2	1		1
2004/2005	Ekstraklasa	21	19	2		1	4	2
2004/2005	Puchar Polski	12	12			2	1
2004/2005	Liga Mistrzów	3	3				1
2004/2005	Puchar UEFA	2	1		1
2005/2006	Ekstraklasa	19	12	4	3		4
2005/2006	Liga Mistrzów	2	2
2005/2006	Puchar UEFA	2	2
2005/2006	Puchar Polski	2	1		1
2006/2007	Ekstraklasa	16	5	5	6	1	5
2006/2007	Puchar Ligi	7	3	3	1	1	1
2006/2007	Puchar UEFA	6	2	1	3	2	2
2006/2007	Puchar Polski	1		1
2007/2008	Ekstraklasa	28	22	5	1	1	5
2007/2008	Puchar Ligi	6	2	2	2		1
2007/2008	Puchar Polski	6	4	1	1	1	2
2008/2009	Ekstraklasa	20	10	2	8	1	5
2008/2009	Liga Mistrzów	3	3			1	2
2008/2009	Puchar Ligi	3	2	1			2
2008/2009	Puchar Polski	2	1	1			1
2008/2009	Puchar UEFA	2	1	1
2008/2009	Superpuchar Polski	1	1
2009/2010	Ekstraklasa	14	4	2	8		3
2009/2010	Puchar Polski	2		2			1
2009/2010	Liga Mistrzów	1			1
Razem	Ekstraklasa (I)	164	99	29	36	10	35	2
	Puchar Polski (PP)	35	26	7	2	8	6
	Puchar Ligi (PL)	21	8	8	5	2	4
	Puchar UEFA (PU)	18	8	4	6	2	3
	Liga Mistrzów (LM)	9	8		1	1	3
	Superpuchar Polski (SP)	1	1
RAZEM		248	150	48	50	23	51	2

Lista wszystkich spotkań:

Roz.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wyn.	Zm.	B	K
I	2001.10.26	Wyjazd	Zagłębie Lubin	4-3
I	2001.11.03	Dom	GKS Katowice	3-0
PP	2001.11.10	Dom	Stomil Olsztyn	6-1
I	2001.11.18	Wyjazd	Odra Wodzisław Śląski	3-0
I	2001.11.24	Dom	Pogoń Szczecin	1-0
PP	2001.11.28	Dom	ŁKS Łódź	4-1
I	2002.03.03	Dom	Ruch Chorzów	2-1
PP	2002.03.06	Wyjazd	Wisła Płock	2-1
I	2002.03.09	Wyjazd	Polonia Warszawa	2-4
I	2002.03.19	Dom	GKS Katowice	1-1
I	2002.03.22	Wyjazd	Amica Wronki	1-2
PL	2002.03.26	Dom	Zagłębie Lubin	2-1
I	2002.03.30	Dom	Odra Wodzisław Śląski	1-1
I	2002.04.07	Wyjazd	Pogoń Szczecin	2-1
PP	2002.04.10	Dom	Wisła Płock	3-0
I	2002.04.13	Wyjazd	Ruch Chorzów	2-1
PL	2002.04.16	Wyjazd	Zagłębie Lubin	2-0
PL	2002.05.14	Wyjazd	GKS Katowice	5-2
PL	2002.05.18	Dom	GKS Katowice	3-0
PL	2002.05.22	Wyjazd	Legia Warszawa	0-3
I	2002.08.04	Wyjazd	Szczakowianka Jaworzno	1-1
PU	2002.08.29	Dom	Glentoran Belfast	4-0
PP	2002.10.23	Dom	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	5-0
I	2002.10.26	Dom	GKS Katowice	2-0
PU	2002.10.31	Wyjazd	Parma Parma	1-2
I	2002.11.03	Wyjazd	Polonia Warszawa	4-0
PP	2002.11.06	Wyjazd	Ceramika Opoczno	2-2
I	2002.11.09	Dom	Wisła Płock	4-0
I	2002.11.17	Wyjazd	Widzew Łódź	4-2
PP	2002.12.01	Dom	Ceramika Opoczno	5-0
PU	2003.02.20	Wyjazd	Lazio Rzym	3-3
PU	2003.03.05	Dom	Lazio Rzym	1-2
I	2003.03.16	Wyjazd	Ruch Chorzów	3-0
I	2003.03.19	Dom	Szczakowianka Jaworzno	2-2
I	2003.03.22	Dom	Zagłębie Lubin	4-1
I	2003.04.05	Wyjazd	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	0-2
I	2003.04.09	Dom	Legia Warszawa	2-1
I	2003.04.12	Wyjazd	Pogoń Szczecin	1-0
I	2003.04.19	Dom	Górnik Zabrze	4-0
PP	2003.04.23	Dom	Widzew Łódź	1-1
I	2003.04.26	Dom	Amica Wronki	1-1
I	2003.05.03	Wyjazd	KSZO Ostrowiec Świętokrzyski	1-0
PP	2003.05.07	Dom	Wisła Płock	0-1
I	2003.05.10	Dom	Odra Wodzisław Śląski	4-0
PP	2003.05.14	Wyjazd	Wisła Płock	3-0
I	2003.05.18	Wyjazd	GKS Katowice	0-1
I	2003.05.21	Dom	Polonia Warszawa	3-0
I	2003.05.25	Wyjazd	Wisła Płock	3-0
I	2003.05.31	Dom	Widzew Łódź	1-0
I	2003.06.03	Wyjazd	Lech Poznań	4-2
I	2003.10.30	Dom	Górnik Łęczna	4-0
PU	2003.11.06	Wyjazd	Valerengens Valerengens	0-0
I	2003.11.09	Wyjazd	Polonia Warszawa	5-2
I	2003.11.22	Dom	Lech Poznań	4-2
PU	2003.11.27	Dom	Valerengens Valerengens	0-0
I	2004.03.13	Dom	Górnik Polkowice	2-1
I	2004.03.20	Wyjazd	Świt Nowy Dwór Mazowiecki	2-1
I	2004.03.27	Wyjazd	Górnik Zabrze	4-0
I	2004.04.04	Dom	Amica Wronki	2-1
I	2004.04.17	Dom	Legia Warszawa	1-0
I	2004.04.23	Wyjazd	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	6-1
I	2004.05.02	Dom	Widzew Łódź	3-1
I	2004.05.09	Wyjazd	GKS Katowice	2-0
I	2004.05.16	Dom	Odra Wodzisław Śląski	2-1
I	2004.05.21	Wyjazd	Górnik Łęczna	1-0
I	2004.06.08	Dom	Polonia Warszawa	4-1
I	2004.06.11	Wyjazd	Lech Poznań	2-2
LM	2004.07.27	Wyjazd	WIT Georgia Tbilisi	8-2
I	2004.07.31	Dom	Górnik Łęczna	5-1
I	2004.08.07	Dom	Polonia Warszawa	4-0
LM	2004.08.11	Dom	Real Madryt	0-2
I	2004.08.21	Wyjazd	GKS Katowice	3-0
LM	2004.08.25	Wyjazd	Real Madryt	1-3
I	2004.08.28	Dom	Wisła Płock	4-0
PU	2004.09.16	Dom	Dinamo Tbilisi	4-3
PP	2004.09.22	Wyjazd	Stal Tłoki Gorzyce	3-0
I	2004.09.25	Wyjazd	Zagłębie Lubin	7-1
PU	2004.09.30	Wyjazd	Dinamo Tbilisi	1-2
I	2004.10.03	Dom	Cracovia Kraków	0-0
I	2004.10.17	Wyjazd	Odra Wodzisław Śląski	2-1
PP	2004.10.24	Wyjazd	Koszarawa Żywiec	2-0
I	2004.10.29	Dom	Legia Warszawa	2-0
I	2004.11.07	Wyjazd	Górnik Zabrze	3-1
PP	2004.11.10	Dom	Stal Tłoki Gorzyce	2-0
I	2004.11.13	Dom	Lech Poznań	4-1
I	2004.11.21	Wyjazd	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	4-2
PP	2004.11.24	Wyjazd	Szczakowianka Jaworzno	2-1
PP	2004.11.28	Dom	Szczakowianka Jaworzno	4-0
PP	2004.12.01	Dom	Koszarawa Żywiec	4-0
I	2005.03.12	Dom	GKS Katowice	1-0
PP	2005.03.16	Dom	Polonia Warszawa	5-0
PP	2005.04.12	Wyjazd	Polonia Warszawa	2-2
I	2005.04.17	Dom	Pogoń Szczecin	1-1
I	2005.04.20	Wyjazd	Górnik Łęczna	2-2
I	2005.04.24	Wyjazd	Amica Wronki	1-0
I	2005.05.02	Dom	Zagłębie Lubin	6-0
I	2005.05.06	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-0
PP	2005.05.11	Wyjazd	Pogoń Szczecin	0-0
I	2005.05.14	Dom	Odra Wodzisław Śląski	3-1
PP	2005.05.17	Dom	Pogoń Szczecin	1-0
I	2005.05.22	Wyjazd	Legia Warszawa	1-5
I	2005.05.25	Dom	Górnik Zabrze	2-1
PP	2005.06.06	Dom	Zagłębie Lubin	1-0
I	2005.06.12	Dom	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	3-0
PP	2005.06.15	Wyjazd	Zagłębie Lubin	1-3
I	2005.07.26	Wyjazd	Górnik Łęczna	1-1
I	2005.07.30	Dom	GKS Bełchatów	3-0
I	2005.08.05	Wyjazd	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	4-2
LM	2005.08.09	Dom	Panathinaikós Ateny	3-1
LM	2005.08.23	Wyjazd	Panathinaikós Ateny	1-4
I	2005.08.27	Wyjazd	Odra Wodzisław Śląski	1-1
I	2005.09.10	Dom	Pogoń Szczecin	2-1
PU	2005.09.15	Wyjazd	Vitoria Guimaraes	0-3
I	2005.09.18	Wyjazd	Polonia Warszawa	1-0
I	2005.09.24	Dom	Lech Poznań	5-1
PU	2005.09.29	Dom	Vitoria Guimaraes	0-1
PP	2005.10.26	Dom	Stal Tłoki Gorzyce	3-0
I	2005.11.19	Wyjazd	Arka Gdynia	0-1
I	2005.11.22	Dom	Cracovia Kraków	3-0
I	2005.11.27	Dom	Legia Warszawa	0-0
PP	2005.11.30	Dom	Zagłębie Lubin	0-1
I	2005.12.03	Dom	Górnik Łęczna	1-0
I	2005.12.11	Wyjazd	GKS Bełchatów	0-0
I	2006.03.04	Dom	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	2-1
I	2006.03.12	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-1
I	2006.03.19	Dom	Odra Wodzisław Śląski	1-0
I	2006.04.01	Dom	Polonia Warszawa	2-0
I	2006.04.08	Wyjazd	Lech Poznań	1-2
I	2006.04.15	Dom	Zagłębie Lubin	2-0
I	2006.05.10	Dom	Arka Gdynia	3-1
I	2006.08.04	Wyjazd	Arka Gdynia	0-0
PU	2006.08.10	Wyjazd	SV Mattersburg	1-1
PU	2006.08.24	Dom	SV Mattersburg	1-0
I	2006.09.10	Dom	Pogoń Szczecin	0-0
PU	2006.09.14	Dom	Iraklis Saloniki	0-1
I	2006.09.17	Wyjazd	Górnik Łęczna	1-1
I	2006.09.22	Dom	Widzew Łódź	2-0
PU	2006.09.28	Wyjazd	Iraklis Saloniki	2-0
I	2006.10.01	Wyjazd	Legia Warszawa	1-1
I	2006.10.14	Dom	Odra Wodzisław Śląski	6-0
PU	2006.10.19	Dom	Blackburn Rovers	1-2
I	2006.10.28	Dom	Cracovia Kraków	3-0
PU	2006.11.02	Wyjazd	AS Nancy	1-2
I	2006.11.05	Wyjazd	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	2-2
PP	2006.11.08	Dom	Ruch Chorzów	1-2
I	2006.11.11	Dom	GKS Bełchatów	2-4
PL	2006.12.03	Dom	Odra Wodzisław Śląski	2-0
PL	2007.02.28	Wyjazd	Górnik Zabrze	3-2
I	2007.03.17	Wyjazd	Wisła Płock	0-0
PL	2007.03.23	Wyjazd	Odra Wodzisław Śląski	0-2
I	2007.04.18	Dom	Górnik Łęczna	2-1
I	2007.04.22	Wyjazd	Widzew Łódź	0-0
I	2007.05.05	Wyjazd	Odra Wodzisław Śląski	1-2
I	2007.05.09	Dom	Zagłębie Lubin	0-0
I	2007.05.13	Wyjazd	Cracovia Kraków	0-0
PL	2007.05.16	Wyjazd	Lech Poznań	2-2
I	2007.05.19	Dom	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	0-4
PL	2007.05.29	Dom	Lech Poznań	3-2
PL	2007.06.03	Dom	GKS Bełchatów	0-1
PL	2007.06.07	Wyjazd	GKS Bełchatów	0-2
I	2007.08.04	Wyjazd	Zagłębie Lubin	1-0
I	2007.08.10	Dom	Korona Kielce	4-0
I	2007.08.14	Dom	Górnik Zabrze	2-0
I	2007.08.18	Wyjazd	Widzew Łódź	3-1
I	2007.08.25	Wyjazd	GKS Bełchatów	0-0
I	2007.09.01	Dom	Lech Poznań	4-2
I	2007.09.15	Wyjazd	Odra Wodzisław Śląski	2-2
PL	2007.09.19	Dom	Górnik Zabrze	0-1
I	2007.09.23	Dom	Polonia Bytom	5-0
PP	2007.09.26	Wyjazd	Śląsk Wrocław	2-2
I	2007.09.30	Wyjazd	Ruch Chorzów	3-0
I	2007.10.06	Dom	Jagiellonia Białystok	5-0
I	2007.10.20	Wyjazd	Cracovia Kraków	2-1
I	2007.10.28	Dom	Legia Warszawa	1-0
PP	2007.10.31	Wyjazd	GKS Tychy	3-1
I	2007.11.03	Wyjazd	ŁKS Łódź	1-0
I	2007.11.10	Dom	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	3-0
I	2007.11.25	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	3-1
PL	2007.11.28	Wyjazd	Górnik Zabrze	1-0
I	2007.12.02	Wyjazd	Górnik Zabrze	3-1
I	2007.12.09	Dom	Zagłębie Lubin	2-1
I	2008.02.22	Wyjazd	Korona Kielce	1-1
PL	2008.02.26	Wyjazd	Jagiellonia Białystok	1-1
I	2008.03.01	Dom	Widzew Łódź	1-0
PL	2008.03.04	Dom	Jagiellonia Białystok	5-0
I	2008.03.09	Dom	GKS Bełchatów	2-0
PL	2008.03.19	Wyjazd	Legia Warszawa	1-1
I	2008.03.22	Dom	Odra Wodzisław Śląski	0-0
I	2008.03.28	Wyjazd	Polonia Bytom	2-1
PP	2008.04.09	Dom	Arka Gdynia	2-1
I	2008.04.12	Wyjazd	Jagiellonia Białystok	2-1
PL	2008.04.15	Dom	Legia Warszawa	0-1
I	2008.04.20	Dom	Cracovia Kraków	2-1
PP	2008.04.23	Dom	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	0-0
I	2008.04.27	Wyjazd	Legia Warszawa	1-2
PP	2008.04.30	Wyjazd	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	1-0
I	2008.05.04	Dom	ŁKS Łódź	5-2
I	2008.05.07	Wyjazd	Dyskobolia Grodzisk Wlkp	0-0
I	2008.05.10	Dom	Zagłębie Sosnowiec	4-0
PP	2008.05.13	Wyjazd	Legia Warszawa	0-0
SP	2008.07.20	Wyjazd	Legia Warszawa	1-2
LM	2008.07.30	Wyjazd	Beitar Jerozolima	1-2
LM	2008.08.06	Dom	Beitar Jerozolima	5-0
I	2008.08.09	Dom	Polonia Bytom	1-0
LM	2008.08.13	Wyjazd	FC Barcelona	0-4
I	2008.08.16	Wyjazd	Polonia Warszawa	2-0
I	2008.08.22	Dom	GKS Bełchatów	2-1
I	2008.08.31	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-1
PL	2008.09.06	Wyjazd	Piast Gliwice	0-1
I	2008.09.14	Dom	Lech Poznań	1-4
PU	2008.09.18	Wyjazd	Tottenham Hotspur	1-2
I	2008.09.21	Wyjazd	Jagiellonia Białystok	2-0
PP	2008.09.24	Wyjazd	Lechia II Gdańsk	3-0
I	2008.09.27	Dom	Arka Gdynia	4-0
PU	2008.10.02	Dom	Tottenham Hotspur	1-1
I	2008.10.05	Wyjazd	Górnik Zabrze	1-1
PL	2008.10.09	Dom	Cracovia Kraków	2-0
I	2008.10.18	Dom	Piast Gliwice	2-0
I	2008.10.26	Wyjazd	Legia Warszawa	1-2
PP	2008.10.29	Dom	Górnik Zabrze	2-1
I	2008.11.15	Dom	Lechia Gdańsk	3-0
I	2008.11.23	Wyjazd	Śląsk Wrocław	1-2
PL	2008.11.26	Wyjazd	Cracovia Kraków	0-0
I	2008.11.29	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-1
I	2008.12.05	Dom	Odra Wodzisław Śląski	3-1
I	2009.03.07	Dom	Polonia Warszawa	2-1
I	2009.04.05	Wyjazd	Lech Poznań	1-1
I	2009.04.11	Dom	Jagiellonia Białystok	1-0
I	2009.04.19	Wyjazd	Arka Gdynia	1-0
I	2009.05.10	Dom	Legia Warszawa	1-0
I	2009.05.30	Dom	Śląsk Wrocław	2-0
LM	2009.07.15	Dom	Levadia Tallin	1-1
I	2009.08.01	Dom	Ruch Chorzów	2-0
I	2009.08.07	Wyjazd	Zagłębie Lubin	4-1
I	2009.08.15	Dom	GKS Bełchatów	3-0
I	2009.08.21	Wyjazd	Arka Gdynia	1-0
I	2009.08.29	Dom	Jagiellonia Białystok	2-1
I	2009.09.13	Wyjazd	Lechia Gdańsk	1-0
PP	2009.09.23	Wyjazd	Hetman Zamość	3-0
I	2009.09.26	Dom	Polonia Warszawa	2-1
I	2009.10.02	Wyjazd	Śląsk Wrocław	3-1
I	2009.10.24	Dom	Piast Gliwice	2-1
PP	2009.10.27	Wyjazd	Bytovia II Bytów	2-0
I	2009.10.30	Wyjazd	Korona Kielce	3-2
I	2009.11.06	Dom	Legia Warszawa	0-1
I	2009.11.29	Wyjazd	Odra Wodzisław Śląski	3-1
I	2009.12.06	Wyjazd	Ruch Chorzów	3-1
I	2009.12.11	Dom	Zagłębie Lubin	1-0

Kącik poetycki

Galeria zdjęć

Zobacz też

• Obcokrajowcy w Wiśle