Edward Ałaszewski
Z Historia Wisły
| |||
kraj | Polska | ||
urodzony | 29.06.1908, Łódź | ||
zmarł | 11.12.1983, Warszawa | ||
miejsce pochówku | Warszawa | ||
wzost/waga | 178 cm / 70 kg | ||
pozycja | napastnik, od 1935 bramkarz | ||
przebieg kariery | Klub Turystów Łódź 1924-29 ŁKS Łódź 1930-32 Wisła Kraków 1933 Polonia Warszawa 1934-35 | ||
| |||
---|---|---|---|
Sezon | Drużyna | Mecze | Gole |
1924-29 | Klub Turystów | ||
1930-32 | ŁKS Łódź | ||
1933 | Wisła Kraków | 1 | (-1) |
1934-35 | Polonia W-wa | ||
Suma | 1 | (-1) | |
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych. |
Edward Ałaszewski
Edward Ałaszewski urodził się 29 czerwca 1908 roku w Łodzi, zmarł 11 grudnia 1983 roku w Warszawie. Wychowanek łódzkiego Klubu Turystów (1924-29). Napastnik, w Wiśle wystąpił tylko w jednym meczu (1933) już jako bramkarz (zmiennik Kilińskiego, puścił jedną bramkę). Do zmiany pozycji na boisku zmusiła go kontuzja łąkotki. Po drugiej kontuzji w 1935 roku musiał na stałe przekwalifikować się na golkipera.
Bardzo wszechstronnie utalentowany sportowiec, sukcesy osiągał również jako koszykarz i siatkarz zdobywając medale MP.
Edward Ałaszewski był znakomitym karykaturzystą. Zadebiutował w "Przeglądzie Sportowym" w 1935 r. Od 1950 r. współpracował z pismami "Sport", "Trybuna Ludu", "Magazyn Polski". Rysował karykatury znanych sportowców i trenerów, ale też postaci z życia publicznego. Karykaturował także wydarzenia. Był laureatem wielu nagród, otrzymał m.in.: złoty i srebrny medal na międzynarodowej wystawie rysunków satyrycznych w Anconie w 1975 roku. Na rynku wydawniczym ukazało się kilka jego albumów, był autorem ilustracji do książek dotyczących sportu (m.in. "Piłkarskie asy").
Żołnierskie losy
W 1937 roku podjął pracę w Ambasadzie Polskiej w Belgii, gdzie pomagał emigrantom, głównie miejscowej Polonii, w organizowaniu życia sportowego. Podczas II wojny światowej walczył w oddziałach polskich we Francji. W Paryżu odnalazł swojego brata. Po kapitulacji Francji był więźniem obozu jenieckiego.
Żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Czytaj też:
Pewnego razu udając się na przyjęcie do wspólnego – jak się później okazało – znajomego, spotkało się w windzie czterech panów.
- Doktor Wałaszewski jestem – przedstawił się pierwszy.
Popularny karykaturzysta uśmiechnął się.
- Jestem Ałaszewski...
Wtedy trzeci powiedział:
- Panowie będą się śmiać, ale ja nazywam się Łaszewski...
Kiedy czwarty pan, a był nim scenograf Jerzy Szewski, wymienił swoje nazwisko, niesłychanie ubawieni zadzwonili do drzwi swojego wspólnego przyjaciela.